FA “Bleau is my Beach”

On 29/09/2010, in blog, tripreports, by Enzo

De laatste week werd er op Dame Jouanne aardig wat gepoetst door de heren Bleausards. In het begin van de week nodigt Gérald me uit om mee te komen projecten in een vers gepoetst project vlakbij Angle Parfait. De lijn lijkt mij wel te liggen; een zitstart en verre passen aan microrandjes met redelijke treden. Na vijf passen is de moeilijkheid over en sjouw je nog een meter of zes over vijfdegraads terrein uit.

De passen lukken me snel, maar de eerste keer dat ik alle passen maak durf ik niet uit te klimmen. Na een grondige inspectie vanaf de top durf ik het de tweede keer wel. M’n eerste FA! Dat voelde niet zo moeilijk! Ik stel 7a+ voor, maar in de eerste instantie nemen de Fransen me niet serieus. Voor Tony voelt het aan als 8a… Gérald komt dichtbij, maar doet het net niet… Ook hij denkt minimaal aan 7b…

Omdat Gérald de lijn poetste, en ook zeer dichtbij kwam, heeft hij natuurlijk ook recht op de credits van het openen. Vanochtend vroeg, de top van Dame Jouanne nog in de mist, wist ook hij “Bleau is my Beach” te klimmen. Met als voorstel 7b zou er volgens hem niemand zijn die het zal afwaarderen… Ik ben benieuwd…

 

l’Histoire de Déforestation ll

On 27/09/2010, in blog, tripreports, by Enzo

Een dag na de Bérézina-check sta ik weer in Cuvier. Ditmaal met Victor, Wouter, Ima, Renske en Erik. Victor wil naar Imothep en dat stimuleer ik graag! Z’n sessie gaat goed. Ondertussen loop ik warm voor Imo 2.0, maar net als we besluiten naar Cassepot te rijden, begint het te regenen… Ondertussen weet ik hoe kansloos een natte Déforestation is, dus het plan wordt gewijzigd. Apremont droogt vast snel en ik wil Extra Balle graag nog eens afmaken.

Als echte woudlopers lopen we weer eens vakkundig verkeerd en stampen we met vier pads een mooi rondje door het in opkomst zijnde herfstbos. Uiteindelijk vinden we het bolletje, maar nog voordat we een poging kunnen doen begint de regen opnieuw. Snel dekken we het hele blok af en wachten anderhalf uur… Gelukkig werd zowel het lopen als het wachten beloond en kunnen we ‘m allebei snel klimmen.

De volgende dag, de vijfde voor Déforestation. Het weer is perfect en de slopers voelen beter dan ooit! Opwarmen, pads eronder en pogingen schieten; binnen een half uur is het raak, alhoewel het veel moeite kostte! Blijdschap en opluchting. Nu kan ik het bos in ieder geval gerust voor een half jaar achterlaten. Redenen om terug te komen heb ik toch genoeg!

 

l’Histoire de Déforestation

On 24/09/2010, in blog, tripreports, by Enzo

Voordat ik vorige week naar Bleau reed, wist Gérald me te porren om de volgende dag de nieuwe boulder ‘Déforestation’ te gaan proberen. Vrijdags spreken we af. Als ik aankom is er nog niemand, maar ik ben onder de indruk van de imposante prow! Na een korte opwarmsessie komen Gérald, Tony, Antoine, JH en Tomas aangelopen en kan het werken beginnen! De methode is bekend bij de Fransen. Helaas kunnen Gérald en ik net niet de lengte-methode van Tony gebruiken, die ‘m al heeft gedaan. Toch vinden we snel daarna snel de gangbare methode, met aanwijzingen van Antoine (die ‘m een paar weken geleden opende). Bijna alle passen lukken, maar m’n huid slijt snel… Antoine herhaalt alle drie z’n boulders nog een keer, en opent daarna een nieuwe 8a+/8b…

De volgende dag kom ik terug samen met Martin. Ook tref ik Romain met een stel vrienden. Met z’n allen werken we weer in de boulder. Ik boek progressie en weet uiteindelijk alle passen te maken, maar niet lang daarna laten m’n vingertoppen me echt in de steek…

Na een rustdag kom ik de derde dag terug. Tot drie keer toe val ik op de laatste passen. In twee elkaar overlappende delen klim ik de boulder meerdere keren, maar alles aan elkaar zit er niet in vandaag…

Drie dagen, waarvan twee rustdagen later, ben ik weer terug. Dag vier. Ditmaal alleen, met vijf pads. Vandaag moet het gebeuren. Ik voel me fit, m’n huid is weer aangegroeid, alleen regende het de hele nacht en maak ik me lichte zorgen over de staat van de boulder… De begingrepen zijn nat… M’n motivatie overwint echter de drang om huiswaarts te keren en ik besluit het toch te proberen. Kansloos…

Volgens de voorspelling zou er af en toe een lokaal buitje vallen, maar ik heb vertrouwen dat het droog blijft. Bovendien waait het hard en zijn er grote stukken blauwe lucht zichtbaar. Ik besluit de wachten. Te wachten totdat de boulder droog is…

Twee uur later. De beginknijper is zo goed als droog, maar het is duidelijk dat de tweede greep vandaag niet meer zal opdrogen… Ik besluit een andere methode te gebruiken om de tweede greep te kunnen skippen, die uiteindelijk makkelijker blijkt te zijn dan mijn oorspronkelijke methode. De slopers voelen echter glad aan. Eén poging gaat redelijk, maar de lucht wordt zwart en het begint te stortregenen… GRR, weer niet vandaag.

Een beetje gefrustreerd pak ik na de bui m’n spullen bij elkaar. Déforestation wordt niet meer droog vandaag… Ik besluit nog even langs Cuvier te rijden om te kijken of ik het nog kan. Met alleen m’n pofzak en klimschoenen loop ik het gebied in. De blokken zijn vochtig, maar drogende. Snel herhaal ik Bérézina. Ik kan het nog. Drie minuten later zit ik weer in de auto…

Wordt vervolgd…

 

Imothep 2.0

On 18/09/2010, in blog, by Enzo

Ok, een vergelijking met Imothep is gevaarlijk, maar dit komt zeker in de buurt!  Heelhooks en compressie op zeer aflopende grepen; slechts twee weken oud, maar wat mij betreft een ‘instant classic’. Nieuwe motivatie voor een nieuw project!

Déforestation: Gérald aan het werk in de beginpassen. Na twee dagen werk is m’n huid kapot, maar alle passen zijn gemaakt!

 

77

On 17/09/2010, in blog, by Enzo

Evenals het nieuwe Bleau-seizoen, komt ook mijn trip naar de VS steeds dichterbij! Tickets en visum zijn geregeld, dus is het nu even tijd om nog even te profiteren van de start van het nieuwe seizoen!  Morgen staan de nieuwe boulders van Antoine Vandeputte in  Cassepot op het programma. Verder zou ik graag eens een kijkje nemen in de Surplomb de la Mee Direct. Maargoed, eerst maar eens kijken hoe het gaat. Vorig jaar, het eerste weekend van het seizoen- nog voor het ‘opwarmweekend’ – was wennen: het filmpje is een jaar oud, maar nog niet eerder gepubliceerd ;)

 

Nideggen

On 06/09/2010, in blog, by Enzo

Beetje boulderen, beetje klimmen, beetje chillen…

 

Zomer 2010

On 01/09/2010, in blog, tripreports, by Enzo

Na de foto-updates uit China was het een tijdje stil hier. Het grootste deel van de maand augustus spendeerde ik in Céüse en genietend van het Franse leven probeerde ik ondertussen wat fitheid op te bouwen. De laatste keer plastic was maanden geleden en in China had het klimmen vanzelfsprekend op een laag pitje gestaan. De motivatie om echt harde routes te klimmen was er echter niet en verdween zelfs helemaal toen ik de eerste dag onder de rots aankwam. Te veel te fanatieke mensen en voor mijn gevoel nèt wat te veel mensen die nèt wat te graag wilden, leidde ertoe dat ik voor Céüse-begrippen (niet het multipitchgebied bij uitstek) vaak naar de rustigere delen van de wand wilde, om te genieten en te ontspannen in de iets grotere wanden en daarbij toch de nodige meters kon maken… Geen spannende verhalen, wel goed vermaakt:

Met hopelijk genoeg klimmeters in m’n armen begin ik nu weer met boulderen. Nog een week of zes hal-plastic en Bleau-zandsteen trekken en dan is het half oktober tijd om eens te kijken wat de VS te bieden hebben!