Veritas V9 / RMNP, CO
Dark Horse V10 (attempts) / Guanella Pass, CO
Bierstadt V10 / Mt Blue Sky, CO
N^2 V6 (FA) / Mt Blue Sky, CO
Dark Horse V10 / Guanella Pass, CO
Love Matters V8 / Guanella Pass, CO
> First Flatiron
Mirror Mask V10 / Mt Blue Sky, CO
The Dali sit V9 / Mt Blue Sky, CO
Steppenwolf V10 / Mt Blue Sky, CO
Peter and the Wolf V9 / Squamish, BC
Ivory Corner V10 / Squamish, BC
Panta Rhei V7 / Squamish, BC
The Black Council V11 / Squamish, BC
Combustion V9 / Squamish, BC

Voor twee weken naar Noord-Amerika. Eerst een week naar Nuno in Colorado en daarna een week naar Ima, Colum en Maeve in Squamish. Ik kon er maanden naar uitkijken en heb – misschien wel dankzij dat vooruitkijken – de tijd die ik had optimaal benut.

Colorado 14-22 augustus

In 2010 leerde ik Nuno kennen en sindsdien hebben we altijd contact gehouden. In 2017 zagen we elkaar voor het laatst, maar als ik hem begin dit jaar mail om een weekje samen te klimmen in Colorado, mailt hij meteen terug dat ik moet boeken en verder volledig op hem kan rekenen. 

Op 14 augustus pikt Nuno me in de namiddag op van het busstation in Boulder. De afgelopen maanden spraken we elkaar al een paar keer telefonisch en er ligt een heel plan klaar om in een week tijd zoveel mogelijk van Colorado te zien. Rocky Mountain National Park, Mt Blue Sky en Guanella Pass staan op het programma. Helaas zijn de scholen in de VS weer begonnen en moet Nuno werken. Ik kan er echter met zijn camper op uit trekken. Bijkomend voordeel; er is genoeg ruimte voor acht pads. Zie die maar eens in een huurauto te proppen.

Die pads bleken hard nodig voor Veritas V9 (RMNP), die ik op de eerste dag na 4 uurtjes slaap klim. In het weekend is Nuno vrij en gaan we eerst naar Guanella Pass. Daar regenen we compleet weg. De volgende dag is het beter en klimmen we in Mt Blue Sky. Ik merk hier voor het eerst wat de hoogte met me doet. Na de stevige wandeling moet ik lang op adem komen. En na het klimmen van Bierstadt V10, ben ik compleet buiten adem en voel ik m’n hoofd bonken. Toch moet ik nog even door. Nuno wil me een FA cadeau doen en daarvoor moeten we het talusfield in boven het gebied, waar hij de afgelopen jaren meerdere indrukwekkende lijnen heeft geopend. De boulder die hij op het oog heeft voor mij is een klein muurtje met enkele pockets. Niet mijn sterkste punt, maar na een halfuurtje puzzelen open ik N^2 V6; een referentie naar de grote en de kleine Nuno. 

Ik blijf een nachtje slapen in de camper – terug naar Longmont is ruim anderhalf uur rijden – en wil de volgende ochtend heel vroeg terug naar Guanella. De mogelijkheid om dit te doen geeft me flashbacks naar 15 jaar geleden. Wakker worden in de van, en doen en laten wat je wil. Om 5 uur haal ik een matige koffie bij een tankstation en in de schemer rijd ik omhoog naar Guanella Pass. Voor 7 uur ‘s ochtends klim ik Dark Horse V10, een van de mooiste boulders van de trip. 

Op mijn enige rustdag lijkt het Nuno een goed idee om me mee te nemen naar de First Flatiron, een honderden meters hoge zandstenen plaat boven Boulder. Terwijl de zon ondergaat, soleren Nuno, Jesse en ik omhoog. Naast alle boulders een hele mooie ervaring van een wat andere orde. Als we twee uur later weer bij de auto aankomen, ben ik gesloopt van het looptempo van de mannen.

En dan heb ik nog maar twee klimdagen. Nog steeds ben ik wat gejetlagd en inmiddels ook snipverkouden. Tijd om rustig aan te doen is er echter niet. Ik ga nog twee dagen in m’n eentje naar Mt Blue Sky. Op woensdag doe ik bijna twee uur over de wandeling naar het gebied, en ben ik er helemaal alleen. Heel remote en ik realiseer me dat ik ook een beetje moet oppassen. Mirror Mask V10 lukt relatief snel. Ik voel me echter zo slecht dat ik besluit om de andere boulder op m’n lijst – Gorillas in the Mist – te skippen. Die ligt namelijk nog een mijl dieper in de vallei. En ik moet ook nog terug…

Na weer een wandeling van bijna twee uur ben ik om 17.00 uur terug bij de auto. Ik heb keelpijn, snot loopt uit m’n neus en m’n hoofd bonkt hevig. Ik ben te moe om te eten, rijd de vallei uit, parkeer de van in Idaho Springs en slaap in één ruk van 19.00 tot 6.30 uur. De volgende dag voel ik me gelukkig duidelijk beter. De aanloop gaat in een kleine anderhalf uur en bij de Dali boulder kom ik een bekende van vijftien jaar geleden tegen. Kleine wereld! Dali Sit V9 lukt snel. Daarna werk ik lang in Steppenwolf V10. De boulder heeft zo’n duidelijke zitstart dat ik de Amerikaanse squat-start eigenlijk niet wil doen. Het leggen van een toehoek wordt daardoor echter onmogelijk. Na lang werken vind ik een andere methode en op m’n tandvlees maak ik ‘m af. Een mooie laatste!

Squamish 22-30 augustus

Vrijdag de 22e is een rust- en reisdag. Ik ben ruim 12 uur onderweg van Longmont naar Squamish, maar met een uurtje tijdsverschil valt de jetlag gelukkig mee. Ima is ook de hele week vrij en heeft al verschillende activiteiten gepland. Op één rustdag na – waarop we paddleboarden over de Howe Sound – klim in iedere dag een paar uurtjes. Vaak in de (vroege) ochtend, want zeker in het begin van de week is het heet. Soms met z’n allen, soms – voor zevenen – alleen of met Colum, die in een sportroute in Murrin Park aan het werk is. 

Ik heb een aantal boulders op m’n lijst gezet die relatief nieuw zijn, zoals Peter and the Wolf V9 en Ivory Corner V10. Colum voegt daar nog de highball Panta Rhei V7 middenin de Shannon Falls aan toe. Ze lukken allemaal in één sessie. Als bonus weet ik nog The Black Council V11 te klimmen. Niet heel lastig met kneebar, maar ik herinner me nog een sessie van drie jaar geleden in deze boulder; toen lukte het totaal niet. 

Halverwege de week is Maeve twee dagen op de opvang en Colum aan het werk. Dus na de Black Council trekken Ima en ik er meteen op uit naar Echo Lake. De oversteek van de snelstromende Squamish River op de paddleboards is even werken. Het pad aan de overkant brengt ons vervolgens naar een mooie zwemplek. En uiteindelijk zijn we ook weer precies op tijd terug om Maeve op te halen. Op andere middagen hangen we bij de rivier, kijken we naar de trekkende zalmen en in de avonden laat Maeve zien wat ze met haar step of loopfiets kan op de pumptrack. 

Naarmate de tweede week vordert, merk ik dat het einde van de trip in zicht begint te komen. Ik heb eigenlijk geen dag uitgestaan. En dat begin ik wel te merken. De boulder On Again Off Again V10 zou me moeten liggen, maar het kost me veel moeite. In de tweede lange sessie kom ik dichtbij, maar afmaken lukt net niet. Maar waar Colorado lastig wordt met kinderen, zijn we komende jaren zeker nog wel in Squamish te vinden.

Op de laatste dag klimmen we met z’n allen in Paradise Valley. Daarna rijden we naar de naastgelegen Squamish Valley en laten Ima en ik ons op de paddleboards meedrijven naar huis, zo’n 23 kilometer. Uiteindelijk doen we er vierenhalf uur over – iets langer dan verwacht. En dan zit het erop. Ergens voelt het vreemd dat de trip voorbij is, alsof er nog minstens een paar weken hadden moeten volgen. Want nog nooit was ik zo ver voor zo’n korte tijd. Aan de andere kant waren de weken zo intensief dat het voelt alsof ik minstens een maand ben weggeweest.

Ticklist Colorado + Squamish 2025

15/8 – Veritas V9 – RMNP, CO
17/8 – Bierstadt V10 – Mt Blue Sky, CO
17/8 – N^2 V6 – FA – Mt Blue Sky, CO
18/8 – Dark Horse V10 – Guanella Pass, CO
18/8 – Love Matters V8 – Guanella Pass, CO
20/8 – Mirror Mask V10 – Mt Blue Sky, CO
21/8 – The Dali sit V9 – Mt Blue Sky, CO
21/8 – Steppenwolf V10 – Mt Blue Sky, CO
23/8 – Peter and the Wolf V9 – Squamish, BC
24/8 – Ivory Tower V9 – Squamish, BC
24/8 – Ivory Corner V10 – Squamish, BC
26/8 – Panta Rhei V7 – Squamish, BC
27/8 – The Black Council V11 – Squamish, BC
28/8 – Progression in Backwards Thinking V9 – Squamish, BC
29/8 – Combustion V9 – Squamish, BC
29/8 – Phantom Menace V6 – Squamish, BC
29/8 – Storm Troopers V8 – Squamish, BC