Bleau – 5 dagen in mei

On 25/05/2015, in blog, by Enzo

In plaats van tien klimdagen in mei, hadden we er maar vijf. Misschien wel de laatste van dit seizoen. Sanne sloot af met haar beste ‘weekend’ ooit.

Begin mei was het weer zo slecht dat we besloten niet te gaan. In plaats daarvan vlogen we last minute naar Lissabon, waar het beter weer was. Eerder dit jaar cancelden we ook al een paar weekenden vanwege het weer. Achteraf bleek dat steeds een goede keuze. Maar dat zorgde er wel voor dat we dit seizoen niet heel veel klimdagen hadden. Alhoewel, de hele maand september was natuurlijk perfect. En ook in de kerstvakantie klommen we bijna iedere dag.

Voor het relatief warmere einde van het seizoen had ik twee zomerboulders uitgekozen; Sacrebleu en Tube. Beide stonden al langer op m’n lijstje, maar ik had ze niet eerder geprobeerd. Sacrebleu lukt in één sessie op de eerste dag, nét voor de regen. Tube check ik op de tweede dag. De uitklim is een boulder op zichzelf; Les Thanatonautes. Die lukt snel. Uiteindelijk maak ik alle passen in het dak, maar ben te moe om goede pogingen te doen.

Sanne heeft nog een aantal boulders af te maken die ze eerder dit seizoen probeerde. Hoog op de lijst Mur des Lamentations en Welcome to Tijuana. Niet per se zomerboulders. Maar doordat ze de afgelopen weken heel weinig klom, zijn de verwachtingen laag. Ook in Bleau is het overdag klimmen en ’s avonds studeren. Maar misschien wel juist daardoor gaat het klimmen soepel en snel. Op dag één een 7a om in te komen. Op dag twee Clandestino – de korte variant van Welcome to Tijuana. Op dag drie Tijuana zelf. Op dag vier de Mur in de derde poging. En op de laatste dag nog een 7a om het af te maken. Een fantastische score, met als absoluut hoogtepunt Mur des Lamentations.

Na Sacrebleu en het uitchecken van Tube werk ik nog in Papillon (een mooi winterproject) en in L’Étrave à Sucre (weer niet). Miroir – een langlopend project – lukte nog wel. De laaste dagen ligt de focus meer op kwantiteit. Ik sluit het seizoen af met 832 7+8’en in Fontainebleau. Heerlijk om op een warme dag mooie 7a’s en 7b’s te klimmen. Het gebeurde wel meer dit seizoen. Zeker niet erg, maar misschien wel te verklaren doordat ik een echt goed langetermijnproject miste.

Per trip stelde ik me steeds een aantal doelen. Zoals Amok, Apparemment Bas en Hyper Tension. Die klom ik, of probeerde ik. Maar dan was het klaar. Natuurlijk was er Karma. Maar omdat progressie nauwelijks meetbaar is, had ik niet altijd een voldaan gevoel na een sessie. Iets dat ik na werk in Imothep of bijvoorbeeld Cherry Picking wel had. Het gevoel dat het hard is, maar ooit wel mogelijk. Natuurlijk was het altijd jammer als het niet lukte. Maar ik genoot altijd van de passen. En die ervaring heb ik in Karma minder. Ik weet dat het ooit gaat lukken. Maar echt groeien in de boulder lukt niet.

Terugkijkend ben ik tevreden. De lijst mooie boulders is dit seizoen weer met 72 boulders aangevuld. En wederom klom ik een paar achten. Wel wil ik graag weer een mooi langetermijnproject. Iets dat niet aankomt op één pas, maar waar ik in kan werken en in kan groeien. Sowieso wil ik Tube afmaken. En Petite Folie. Misschien Ubik Assis. Bleu Sacré. Of Beaux Quartiers proberen, samen met Sanne :-)