Ik zag ‘m voor het eerst in Four From Font. Over de schouder van Dave Graham, die met een bang gezicht naar de uitklim kijkt. Niet lang daarna krabbelt hij over de slopers het blok op. Tailleur des Mensonges. Van de vier boulders in het filmpje krijgt Tailleur het minste aandacht. Toch bleef ie me bij. En meer dan eens ben ik er gaan kijken. Hoog. Slechte slopers. En vijf meter boven de grond mantelen… Over de jaren kreeg ik niemand écht enthousiast. Dus ben ik afgelopen weekend zelf gaan kijken. Maar na twee dagen klimmen was ik al redelijk moe.

Op zaterdag lukt de relatief nieuwe Sacre du Printemps. Net voor de regen. Heel mooi, niet heel lastig. Op zondag ga ik terug naar Ubik assis. Met een iets minder goed gevoel tijdens het klimmen bereik ik wel hetzelfde high point als vorige week. Die middag laat Bart een aantal mooie nieuwe zevens zien in Apremont Fond des Gorges. We klimmen tot het donker wordt. Ik ben gesloopt.

Op strek in Sacre du Printemps. Beeld van Tailleur des Mensonges is er, maar komt later.

Toch voel ik me op maandag niet slecht. De condities zijn perfect. Tailleur, het moet er toch een keer van komen. Omdat ik alleen ga, kies ik voor uitwerken met touw. Uiteraard vind ik ground up het mooist. Maar dat werkt ook het beste als je met een groepje project. En elkaar kunt motiveren steeds verder te klimmen. In m’n eentje kies ik voor de veilige weg. De mantle valt gelukkig mee. De crux is de passage rond de kleine ondergreepjes. En vanuit daar door naar de sloper op de rand.

M’n huid is al dun als ik begin met pogingen. De ondergreepjes snijden in m’n vingertoppen. En tot twee keer toe klap ik uit het rechter greepje als ik probeer door te slaan naar de sloper. M’n lichaam nog dichter bij de wand brengen, dat is de oplossing. En het linker greepje iets anders pakken. Ik weet het, maar moet het alleen nog doen.

Paf, vol op de sloper. Nu móet ik ‘m afmaken, schiet het door m’n hoofd. Niet nadenken. Bijpakken. Voetwissel en rechtervoet naar rechts. Omhoog komen en paf, slechte slopertje. Rechterbeen over de rand en paf, nog een keer met rechts het laatste betere kommetje. Uitdrukken kost me meer moeite dan toen ik in het touw hing, maar Tailleur mag na al die jaren van de lijst!

Voor de ‘four’ nu alleen Duel nog. Ooit.