Als je dan toch 30 moet worden, dan is Bleau geen slechte plek. Sanne was zaterdag aan de beurt, ik op zondag… Op een bijzondere verjaardagsboulder had ik niet gerekend. Maar op lenteweer evenmin: 20 graden en volle zon. De lijst met projecten was weer lang. En ik had niet de illusie dat ik dit weekend al iets af kon maken. Gelukkig is werken in het weekend ook geen straf.

Werken deed ik vooral in Ubik Assis. In de volle zon. Bij een gevoelstemperatuur van 25 graden. Toch lukken alle passen van de zitstart. En niet veel later kan ik ze linken. Maar doorklimmen heeft geen zin. Het zweet staat op m’n voorhoofd, m’n handen zijn zeiknat. Toch ben ik blij. Dit zou wel eens een mooi winterproject kunnen worden..!

Sanne heeft nog een appeltje te schillen met Karma Gai. Maar ondanks goede pogingen blijft ze achter met lege handjes. De dagen daarna komen we niet meer terug. Wel komen we in de nieuwe gebieden van Apremont. Op zaterdag. Om zevens te grazen met Frank en Wieneke. Die ochtend check ik eerst nog even Taipan. Maar door de grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht, is de rots nog klam…

Op mijn verjaardag is het wederom goed toeven in het bos, maar hebben we nog meer last van klamme rotsen. Toch pakt Sanne in Drei Zinnen een verlaat verjaardagscadeautje mee: Diversion. Omdat het 1 november is, wil ik in ieder geval íets klimmen. Ik zet in op het blok van Furtif. De hoge 7b-variant klom ik eigenlijk vorig jaar al – alleen niet met de goede startgrepen. De vochtigheid gooit helaas roet in het eten. Ik glijd van de grepen en kan de passen los nauwelijks maken. Stoppen wil ik niet, maar lijkt wel de verstandigste keuze.

De laatste dag ben ik kapot. Spierpijn in m’n biceps en rug en beetje last van m’n arm… Zal ongetwijfeld bij de leeftijd horen. Ik weet in ieder geval dat ik niet hoog hoef in te zetten. De paar zevens die nog lukken zijn mooi meegenomen. Toch baart de arm me een beetje zorgen. Ik heb ’t gevoel dat de pijn minder is dan een maand geleden. Maar misschien komt dat ook doordat ik ‘m inmiddels redelijk weet te managen… Goed opwarmen blijkt super belangrijk, maar dat is niet altijd even makkelijk in het bos… Gelukkig gaat het klimmen goed en kan ik – misschien in iets kortere sessies – redelijk uit de voeten.