FEBin77

On 27/02/2012, in blog, tripreports, by Enzo

Eind januari waren de condities perfect en klom ik zeven boulders van m’n all-time list. Tijd om de lijst weer wat aan te vullen, nieuwe boulders erop, oude boulders van de lijst opnieuw proberen; zaaien dus!

Vooraf had ik bedacht om Partage en L’apparemment te gaan proberen, ter plekke bedacht ik Millenium en Désert des Tartares er nog bij. Ik checkte deze vier achtstegraads boulders in de eerste twee dagen.

Millenium was de eerste van de vier en lukte verbazingwekkend snel! Een krachtig ding, maar mét grepen, dus vrij ‘klimhalachtig’. Achteraf een aardige lijn, maar niet de bijna vijf sterren die die krijgt waard. Het begin klimt awkward en de lijn is niet zo puur als ik gehoopt had. Je klimt omhoog op bakken om vervolgens ‘verplicht’ naar beneden te gaan, waar de boulder begint… Mooie passen, dat wel, maar ook goed dat het meteen lukte…!

Van zaaien en meteen oogsten wordt de lijst echter niet langer… Op naar Partage! Samen met Karma prijkt deze lijn aan de top van van m’n absolute wishlist, maar ik probeerde het slechts één keer eerder en kon nauwelijks van de grond komen. Vandaag lukte dat wel en een paar keer kan ik de eerste pas maken. Ik krijg m’n lichaam echter niet ver genoeg om de kant gedraaid om de tweede greep te pakken, maar met deze progressie staat Partage zeker weer op de lijst!


Pogingen in Partage… Voor de volgende keer; linkervoet op ‘t treedje en helemaal om de kant draaien!

Op dag twee ga ik eerst naar Désert des Tartares, een volledig nieuwe boulder voor mij. Het touw ging mee, aangezien de landing niet perfect is en de boulder vrij hoog. Op het blok komen om het touw te bevestigen kost al moeite, maar eenmaal aan het touw blijkt de boulder toch anders dan ik had verwacht. Ik kan weinig met de marmeren randjes en had meer compressie en slopers verwacht. Dit gaat ‘m niet worden,  Désert des Tartares komt niet op de lijst…

L’apparemment is een boulder van de lijst die ik lang geleden al eerder probeerde. De toehooks was ik niet vergeten, maar het duurde even voordat ik de precieze methode weer door had. Vanaf dan kom ik elke poging een paar millimeter dichterbij. Ik weet dat ik ‘m kan, maar wordt steeds vermoeider… Na zo’n twee uur proberen moet ik opgeven, maar L’apparemment staat weer hoog op de lijst!


Pogingen in L’apparemment… Toehooks en ver door met rechts…

Op dag drie ben ik gaar. Ik wil L’apparemment afmaken, maar besef dat dat moeilijk gaat worden in deze lichamelijke condities. Ik moet makkelijkere dingen gaan doen en besluit de nieuwe boulders in Coquibus uit te gaan checken, een beetje grazen! In het filmpje zag e-Ball er mooi uit, in de praktijk blijkt het niet meer dan aardig te zijn. Wel hoog! Superheavy is een mooi muurtje en de oudere Psychotrope is mooi! Bij het blok van Fata kom ik Arjan tegen en hij probeert me over te halen om mee te doen in Fata bas. Even twijfel ik, maar tien minuten eerder lukte het me niet om Tonnerre de Brest te herhalen, ik heb een dag rust nodig…!

Donderdag regende het. Vrijdag is het droog, maar de lucht is warm en vochtig. In combinatie met de nog koude blokken verwacht ik nattigheid… Pas om half twee rijd ik met Chiel naar Cuvier, waar alles inderdaad zeiknat is. Zelfs op het sneldrogende Rempart is werkelijk álles zeiknat… De zon is wel gaan schijnen en op het eind van de dag doen we nog een poging, maar ook Buthiers is zeiknat. Op Elephant ook geen enkel droog blok… Zaterdag is niet veel beter. Nog steeds is het warm, maar op Rempart is het een en ander opgedroogd. De condities zijn verre van ideaal, maar aangezien het m’n laatste dag is en ik toch nog wat wil klimmen speel ik wat in Atrésie. Na een kwartier houd ik het voor gezien… Hopelijk zijn de condities de volgende keer weer beter, in ieder geval goed genoeg voor L’apparemment en Partage! Nieuwe projecten, nieuwe motivatie..!

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *