Weekje met de Zwitsers

On 12/03/2016, in blog, by Enzo

Vorig jaar in Ticino, dit jaar bij ons. Dat was de afspraak met Barti en Tabea. Drie maanden Bishop sloten ze af met een week Bleau. Ondanks de goede condities begon de week langzaam. De Zwitsers hadden een jetlag, Sanne was ziek en mijn lichaam was aan het vechten om dat niet te worden. Gelukkig ging dat goed. Ik werd niet ziek. Sanne werd beter. En de Zwitsers werden naarmate de week vorderde ook steeds sterker.

De eerste twee dagen had Sanne nog koorts, dus zat er niets anders op dan thuis uitzieken. Ik voel me niet 100 procent, maar wil toch gaan kijken in Apremont. De nieuwe boulder Saigon wil ik graag proberen. Bart en Jesse doen mee. Voor de Zwitsers is dat dan nog wat te veel…

1Saigon. De staande start lukt, de zit misschien voor een volgende keer.

2Uiteraard even wat klassiekertjes meepakken. Barti klimt Onde de Choc, Egoïste en Science Friction. Voor Tabea was Onde de Choc op dag één net te veel….

3

De eerste drie dagen zijn de condities perfect. Daar profiteer ik op zondag van door Extraction Divine snel af te maken. Aardig nieuw bouldertje. Gelukkig kan Sanne op de derde dag ook weer mee. Drie weken niet geklommen ­– maar geen koorts meer – dus naar Karma Gai..! In een bijna vier uur durende sessie weet alleen Barti de boulder eruit te persen. Sanne komt dichterbij dan ooit, maar kan ‘m helaas weer niet afmaken.

Voor de dinsdag is regen voorspeld. Maar als ik op maandagavond de voorspellingen check, lijkt de nattigheid pas rond het middaguur te komen. Die ochtend staan we vroeg op voor een herkansing voor Sanne. Maar na het opwarmen vallen de eerste druppels al… De slopers kunnen we voor heel even droog houden. Sanne heeft één poging. Ik weet dat ‘t ‘m wordt. Want na de lange sessie van de dag ervoor zit alles er goed in. En inderdaad, alles gaat perfect. Een seizoensproject van de lijst!

87

Swizzy-style kaasfondue en een paar mooie droge uurtjes op Dame Jouanne

Op woensdag zou er 10 millimeter vallen, maar in de middag hebben we een paar droge uurtjes. Het waait hard en Dame Jouanne is kurkdroog. Terwijl de Zwitsers spelen in Angle Parfait, doe ik Mur Plus que Parfait. Sanne houdt niet van kantjes…

Julien – één van de Frenchies die we ook kenden uit de Grampians – mailde eerder dat hij de laatste dagen van onze week langs wilde komen. Ondanks mijn negatieve reisadvies, gezien de voorspellingen, neemt hij de gok. En gelukkig maar. Iedere dag is beter dan gepland! Zelfs de slechtste dag heeft een paar droge uurtjes.

4Nieuw project?

Mede door de trage start vliegt de week voorbij. Het laatste weekend is weer volledig droog. Op zaterdag is het nog een beetje vochtig en klim ik snel Roche Métamorphique – nieuw én sneldrogend. Daarna gaan we met z’n allen naar Rocher Fin. Sanne wil daar verder werken in NoNameYet. Samen met Barti en Tabea wordt het wederom een vier uur durende sessie. Sanne klimt ‘m in twee overlappende delen. Barti met een dab…

5Eerst opwarmen in Guerre et Paix, daarna vol aan!