Indonesië

On 22/08/2014, in blog, by Enzo

Je verstaanbaar maken en reizen in een eigen auto. Als het nodig was goed georganiseerd openbaar vervoer. En nooit onderhandelen over een prijs. In Australië en NZ was dat vanzelfsprekend. Maar in Indonesië hadden we geen auto. Het openbaar vervoer kent geen tijdschema’s. En aan het uitvinden waar een bus vertrekt hadden we soms een dagtaak. Als we op een plek aankwamen was de crux er weer weg te komen. Op de dag die we wilden. En zónder teveel te betalen. Het reizen zelf was vaak al een avontuur. Een hele andere ervaring dan dat we het afgelopen halfjaar hadden gehad. En daarom ook een mooie afsluiter van onze trip.

107Bali hadden we na twee dagen wel gezien. De ferry van Bali naar Lombok was gelukkig niet zo ingewikkeld.

Op Lombok spendeerden we vier dagen. Drie daarvan bestonden uit de beklimming van de Gunung Rinjani; de op een na hoogste vulkaan van Indonesië. Van 1300 naar 3726 meter en weer terug naar 650 meter in drie dagen. Maar ook wandelen in Indonesië is anders dan in Nieuw Zeeland. We kregen er porters/koks en een gids bij. De trek was zeer de moeite waard, maar onderweg kregen we wéér een bevestiging dat we in een arm land waren. De berg was bezaaid met afval. Natuur heeft hier nauwelijks prioriteit. Geld verdienen staat natuurlijk op één. Opzich begrijpelijk, maar als je vervolgens ziet dat toeristen net zo makkelijk lege waterflessen en plastic verpakkingen in de bosjes gooien… Ongelofelijk zonde.

108Zonsopkomst op de top van Rinjani. Op dag 1 liepen we tot 1000 meter onder de top. Op de tweede dag stonden we om 2:30 op om de laatste 1000 meter (voornamelijk puinhelling) te stijgen. En toen het licht werd zagen we waar we stonden..!

109De ridge naar de top werd pas zichtbaar toen we boven stonden. In de verte, onder het wolkje, onze kampeerplek.

110Na de top daalden we weer af, terug naar de tent, om vervolgens langs het kratermeer (en hotsprings!) naar de tweede overnachtingsplek te gaan.

Toen we op dag drie beneden kwamen stond de volgende trip alweer gepland: vier dagen op een heftig schommelde boot van Lombok naar Flores. Op de eerste avond kregen we ons avondeten nauwelijks weg vanwege de misselijkheid. Gelukkig ging het de dagen daarna beter!

111Af en toe een snorkel/zwemstop op fantastische stranden.

112En een stop op Komodo en Rinca. Het was paringsseizoen, dus de dragons lieten zich nauwelijks zien. Op Komodo zagen we er één, maar op Rinca hadden we meer geluk!

Op Flores begon het echte reizen. Waar de meeste toeristen een privéchauffeur charteren, besloten wij het ov te nemen. We hadden immers tijd genoeg en bovendien zou het een significant goedkoper uitpakken. Maar al in Labuanbajo kwamen we erachter wat ons te wachten stond. Op de vraag ‘waar en hoelaat vertrekt de bus naar Bajawa?’ kregen we vijf verschillende antwoorden. Pas na een halve middag informeren dachten we de juiste informatie te hebben: de volgende ochtend moesten we om 5:30 in de twééde haven zijn. En daar stonden we. Maar uiteindelijk bleek zowel de plek als het tijdstip niet te kloppen. Vierenhalf uur later, om 10.00, vertrekken we – vanuit de éérste haven – met de bus voor een reis van tien uur…

Gelukkig bleef het bij deze ov vuurdoop. De plekken en tijdstippen (met een marge van een uur) kloppen daarna redelijk. In vaak overvolle busjes met keiharde muziek verplaatsen we ons (soms op het dak) langs de highlights van Flores.

113Vol? Welnee. Op het imperial was nog plek genoeg voor een man of vijf. Drie uur van Moni naar Maumere: uitwaaien, vasthouden en oppassen voor laaghangende palmbladeren op een eersterangs positie.

114Een tourtje langs de dorpjes rondom Bajawa.

115Vliegende honden op Flying Fox Island bij Riung.

116Naast Flying Fox Island liggen er nog 20 onbewoonde eilandjes voor de kust van Riung. Met een lokale visser toeren we langs een paar mooie spots.

117De gekleurde vulkaanmeren van Kelimutu. Niet met de auto en bij zonsopkomst, zoals de meeste mensen doen. Bijna iedere ochtend was het bewolkt. Dus besloten we te lopen en rond het middaguur boven te zijn. Na een wandeling van drie uur bereiken we de meren. Wow! Terug liepen we langs de vele akkertjes, huisjes en vriendelijke locals die ons de weg wezen. Een mooie ervaring!

118Daarna konden we twee dagen chillen in de buurt van Maumere, onze laatste stop op Flores.

En toen hadden we nog een dikke week. Omdat we zo snel gingen, besloten we om onze originele terugvlucht vanuit Denpasar niet te nemen. Een week op Bali zagen we niet zo zitten. In plaats daarvan vlogen we vanuit het oosten van Flores naar Sumatra voor onze laatste week Indonesië.

119Weekenddrukte in Bukit Lawang.

120Twee dagen wandelen door Gunung Leuser NP. We zagen onder andere deze Thomas Leaf Monkey en Orang Utan’s!

Vanaf Bukit Lawang reisden we naar het Tobameer. Daar brachten we onze laatste dagen door. Maar net zoals op het einde van NZ en Australië, was met nog vier dagen Indonesië de koek een beetje op. We waren moe en ik voelde me niet 100 procent. Tijd om naar huis te gaan?

121Met een motorbike tourden we over het Samosir eiland in het Tobameer langs de vele Batakhuizen.

Vanaf Medan vlogen we terug naar Singapore om onze spullen op te halen. Gelukkig konden we onze crashpads, slaapzakken en winterkleding daar achterlaten voordat we naar Indonesië vlogen! Na twee dagen Singapore ging onze laatste vlucht met volle bepakking terug naar huis…