Sydney

On 15/07/2014, in blog, by Enzo

Na een dikke twee maanden de Grampians verlaten was gek. De omgeving, de mensen, de kangoeroes en kookaburras, de boulders en de wandelingen ernaartoe; alles was zo vertrouwd geworden! En gek genoeg dacht onze auto daar hetzelfde over. Meteen toen we Horsham uitreden verloor ons witte monster zijn power. Bergop was ie niet meer vooruit te branden. Maar ook op rechte stukken moesten we hoge toeren maken in de derde versnelling om vaart te blijven houden. De vierde en vijfde versnelling waren no go… En het werd alleen maar erger. Met nog 150 kilometer te gaan valt de motor uit. Herstarten lukt, maar vanaf dat moment moet dat iedere 10 kilometer…

Ons doel was Melbourne. Daar zouden we als afscheid wat gaan eten bij Matt, Vanessa en Valerie, om de volgende ochtend door te rijden naar Sydney. Melbourne halen we nét. Onze plannen stellen we bij: de volgende dag verkopen we de auto voor een klein prijsje in Melbourne. Weer een dag later nemen we de bus naar Sydney.

Tweeënhalve week voor vertrek arriveren we in Sydney. Precies zoals gepland, ware het niet dat we geen tijd meer hoeven te investeren in het verkopen van onze auto. Genoeg tijd om te klimmen en de stad te bekijken dus!

96Sydney bouldering!!??

Leven in de stad (in een gaar hostel) is omschakelen. De rust en stilte die we gewend waren van de Buandik Campground is hier ver te zoeken. Maar van de andere kant heeft het ook wel wat: klimmen en sightseeing, allemaal bínnen de stadsgrenzen. Iedere klimdag reizen we met onze crashpads met de trein en bus naar de verschillende kleine bouldergebiedjes die letterlijk tussen de huizen in de buitenwijken van Sydney liggen.

Op onze eerste klimdag klom ik deze Fred Nicole klassieker en dé boulder van Sydney. Geopend als 8a, maar dat haalt ie niet. Toch was het een overwinning. In de tweede pas leg ik een vrijwel pijnloze linkerhak, waar ik redelijk hard aan moet trekken! Misschien duurt het nog wel een jaar voordat ik m’n hamstring volledig kan belasten, maar na dik tien maanden merk ik eindelijk vooruitgang!

97Sanne warmt op in een 6c in The Villas.

98La Lolotte in 7th Day Ascentist, een mooie 7c in The Balkans.

99Zon, zee en surfers in de buurt van Bondi Beach.

100De Germans zijn er ook! Vier crashpads trekken veel bekijks in het OV. De mooiste reactie kwam van een zwerver: ‘Waar hebben jullie die mobiele matrassen gekocht?? Zoiets moet ik ook hebben!’

101Ook de Frenchies zijn van de partij. Julien probeert Paratroopin.

102Een dagje op en neer naar de Blueys (zonder klimspullen).

103De volgende rustdag: met de ferry naar Manly, langs het Opera House.

104Manly met de Grampians crew.

105Cristian in Sloper Dan Low.

106Sanne in Hollow Mountain Dreaming.

Sydney List
03/07 L’Homme Obu V10 (The Balkans)
04/07 Savage V8 (The Villas)
04/07 Crack Attack V6 (The Villas)
06/07 Hollow Mountain Dreaming V7 (The Balkans)
06/07 7th Day Ascentist V9 (The Balkans)
06/07 Paratroopin V6 (The Balkans)
07/07 Dyno V6 (Jessicas)
10/07 Pockets of Resistance V7 (The Balkans)
10/07 Sloper Dan Low V7 (The Balkans)
11/07 Low Down Boogie V8 (The Balkans)
11/07 El Kooko V9 (The Balkans)
13/07 Milo and Kofi V6 (The Balkans)
13/07 Mann Killer V6 (The Balkans)

Niet alleen Australië zit erop. Ook klimmen doen we voorlopig niet meer. De eerstvolgende keer wordt in september in Bleau. Aankomende zaterdag vliegen we via Singapore (waar we onze pads en winterkleding kunnen opslaan) naar Indonesië. Updates daarover volgen eind augustus!