Hueco update

On 30/01/2011, in blog, by Enzo

Inmiddels ben ik bijna twee weken in Hueco. En om eerlijk te zijn, het is niet zo mindblowing en amazing en rad als iedereen beweerde. Zeker niet onaardig, het is groot, veel harde problemen dicht bij elkaar, de toegangsregeling levert minder problemen op dan ik dacht, maar de vulkanische rots klimt minder lekker als zandsteen of graniet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Moonrise boven West Mountain en Texaans avondvermaak: load, point and shoot :)

Desondanks heb ik een mooie tijd hier. Veel tours gehad de eerste week, deze week wat meer op North Mountain geklommen – waar je geen gids nodig hebt. Twee dagen achter elkaar klimmen is bijna niet te doen, de daken zijn zo fysiek, en als het geen dak is, is het wel zwaar overhangend…

Loaded with Power V10 op North Mountain

De Germans maakten een mooie video; een samenvatting van de eerste week in de Tanks met onder andere mijn ascent van The Power of Landjager.

Tot slot een video van mindere kwaliteit, maar het is iets, Choir Boys V9

 

Hueco Tanks

On 22/01/2011, in blog, by Enzo

Vanaf Moe’s reed ik in vijf uur naar Flagstaff, een leuk klein studentenstadje in Arizona. Onder de klimmers misschien meer bekend vanwege Priest Draw, het kalk/dakgebied uit ‘Rampage’. Van de blokken werd ik echter niet warm of koud, maar de stad was leuk! Wederom gebivakkeerd op een Walmart parking, waar ik de eerste nacht bruut wakker werd gemaakt door een agent, maar hoe graag hij ook wilde, hij kon me niet wegsturen (Walmart parkings zijn van Walmart, en behoren niet tot grondgebied van de stad :))

Flagstaff en Priest Draw

Twee dagen later kort Sedona uitgecheckt, maar besloten om diezelfde dag door te rijden naar New Mexico om ergens dichtbij White Sands te bivakkeren. De volgende dag, na door een border patrol patrouille te zijn gecheckt, in White Sands aangekomen; een grote speeltuin! Sleeën, sandboarden, of gewoon van de zandduinen afspringen, in ieder geval mooi vermaak, en een vet park!

White Sands

Die avond reed ik door naar Hueco, en m’n Hueco-ervaring kon niet beter beginnen! Snel na aankomst leerde ik Ricky O. kennen, een Hueco gids en bevriend met de eigenaar van een stuk land, waar ik samen met de Germans en Ricky bivakkeer – letterlijk naast de gate! Bovendien wilde Ricky ons graag het beste van Hueco laten zien, en touren we met hem, wanneer we maar willen, door de backcountry, zonder bij de gate te hoeven wachten!

M’n eerste Hueco zonsondergang en de eerste nacht op de ‘dirty’ bivy. Niet lang daarna konden we echter upgraden naar een betere plek, overigens op hetzelfde stuk land; vuurplaats, caravan en heel veel propane :)

Het klimmen in Hueco viel me de eerste dagen een beetje tegen. Ik voelde me sterk de afgelopen maanden, maar Hueco klimmen is meer hal-power/endurance dan het boulderen dat ik de afgelopen tijd heb gedaan. En plastic heb ik al maanden niet meer aangeraakt… Bovendien is het, ondanks dat het steil is, vrij crimpy, wat niet bevorderlijk is voor m’n vinger… En van de vijftien meter lange bakken hakkende daken word ik ook niet heel blij. Maar langzamerhand begin ik te wennen, het park is mooi, ik heb een paar projecten op het oog, en dankzij Ricky gaan we weinig last hebben van de toegangsregelingen! Bovendien zijn de Mexicaanse Burrito’s de beste die ik ooit gehad heb en alleen dat al is een reden om in ieder geval een maand te blijven!

Crushen met Matt en Axel – betere foto’s en video’s komen er aan!

 

The Moe’s List

On 13/01/2011, in blog, by Enzo

Moe’s Valley, geen gebied van wereldklasse, maar leuk om gezien te hebben. Een paar klimdagen waren echter genoeg. Tijd om richting Hueco te rijden – vijftien uur, maar gelukkig met een paar tussenstops, waarschijnlijk Flagstaff in Arizona en White Sands National Monument in New Mexico!

Shothole, een van mooiere lijnen van Moe’s…

Dinner in Van #5 met ‘the germans’ en Paul. Rechts de chef aan het werk in Show of Hands.

Gription, verreweg de mooiste lijn van Moe’s.

Show of Hands, eerst dacht ik dat het niet zou lukken vanwege m’n vinger, maar opnieuw tapen en even doorbijten hielp… Bovendien durfde ik niet los te laten met zo’n schreeuwende Duitser achter me :)

09/01 Huntsman Graffiti V5 [FLASH]
09/01 Shothole V6 [FLASH]
09/01 Show of Hands V11
09/01 Lindner’s Roof V9
11/01 Gription V9
12/01 Bazooka Tooth V10
12/01 Micro Weight Suspender V8
12/01 Razor Arete V6 [FLASH]
12/01 Choss Holder V5
12/01 The Swan V7 [FLASH]

 

The Vegas List

On 08/01/2011, in blog, by Enzo

De geplande één week Las Vegas werden er onverwachts (bijna) twee, dankzij de ultieme gastvrijheid van Jacob. Twee weken een bed, elke dag een douche en warmte; ik kan echt terugkijken op een mooie tijd! De meeste mooie lijnen van Red Rocks heb ik kunnen doen, nieuwjaar gevierd in Vegas en zelfs een avond een casino-tour gedaan :) Ben lid geworden van drie casino’s, wat zorgde voor gratis speelgeld. Ik won vijf dollar – uit 20 dollar speelgeld, dat laat wel zien hoe dom deze stad is. The Germans waren echter meer fortuinlijk, ze speelden bijna 350 dollar bij elkaar!

Van dirtbag tot rijke klimmer; welcome to Las Vegas!

De vetste lijn hier is misschien wel Stand and Deliver in Juniper Canyon. Een 45 minuten hike naar slechts één boulder, maar na het zien van het filmpje wilde ik het uitchecken! Ik deed ‘m bijna op de eerste dag…

Drie gedwongen rustdagen…

Vier dagen later ging ik terug, dit maal alleen met een handdoek, om de boulder sneeuwvrij te maken. De volgende dag was het droog, maar met een super hoge luchtvochtigheid. M’n huid was nog steeds niet top, dus het plan was om met tape te klimmen. Ondanks de crimpers in het begin, hield m’n pijnlijke vinger het aardig, maar ook met tape. Na een paar goede pogingen ging het echter bergafwaards… Klimmen met tape, suboptimale condities; maar de pressure was on! Jacob die speciaal voor mij meeging om te spotten, m’n laatste dag in Vegas, het moest gebeuren! Eén shot zonder tape, instappen en met links ver door naar de crimp – beter zonder tape! – rechterhand omhoog, voeten verplaatsen en de sprong! Nu mag ik niet meer loslaten! Nog drie campusmoves, maar relatief makkelijk vergeleken met de beginpassen… Gelukkig had ik de top schoongemaakt, uitklimmen is geen probleem! Wat een mooie om Red Rocks af te sluiten! Het videomateriaal is niet top, gefilmd met een iPhone, maar het is iets!

Naast Stand and Deliver waren er andere mooie lijnen, een paar zelfs gefilmd en ge-edit!

Ook mooi, The Fountainhead in Black Velvet Canyon; Een Bleau-achtige compressielijn!

En hier de complete lijst:

27/12 Fear of a Black Hat V9
27/12 Angel Dyno V7
27/12 $500 V8
27/12 The Pearl V5
28/12 Mas Mu V6
28/12 The Lion’s Share V9
30/12 Bubble Butt V7
30/12 My Tan V7 [FLASH]
30/12 Special K V6 [FLASH]
30/12 Spook Eyes V5 [FLASH]
30/12 Caliman V7 [FLASH]
31/12 Stake Your Claim V10
31/12 Tailpipe V9
05/01 The Fountainhead V9
07/01 Stand and Deliver V11

Vanaf morgen woon ik weer in m’n eigen ‘huis’. Het is tijd om weer verder te gaan, next stop is Moe’s Valley! Meer zandsteen en nieuwe problemen! Psyched – zoals ze dat hier zeggen :)

 

Red Rocks

On 02/01/2011, in blog, by Enzo

Vier klimdagen, twee rustdagen, inmiddels bijna een week in Red Rocks. De kwaliteit van de rots valt me wederom wat tegen, maar er zijn zeker een paar mooie lijnen die ik nog wil klimmen! Helaas valt m’n vinger ook wat tegen… De eerste dag was ik zo gemotiveerd om weer te klimmen, dat ik het misschien niet voelde of niet wilde voelen, maar op dag twee begon het toch wat te zeuren. Gelukkig kan ik klimmen, een beetje tape doet wonderen, alhoewel ik voorzichtig moet zijn…

$500 V8 at Kraft Boulders

Windy Canyon – 20 min dirtroad, 30 min lopen, maar vette nieuwe lijnen. Links Jacob in Mas Mu V6. Rechts Paul in The Lion’s Share V9.

Kraft Boulders, links Bubble Butt V7, een van de weinige boulders met mooie slopers. Rechts Craig in Spook Eyes V5.

New Years Eve at The Strip